Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Vicia segetalis & Taraxacum officinale

fotò
fotò
Vesso(-di-meissoun)

Vicia segetalis

Fabaceae Leguminosae

Nom en français : Vesce des moissons.

Descripcioun :
Sèmblo proun à la vesso-fèro, Vicia sativa, pamens se n'en destrìo qu'a li flour pu pichoto (< 1,6 en liogo de > 2 cm) amé d'alo pus acoulourido, de fuioun mai en lanço, de grano pu pichoto (< 3 mm) e subretout de dóusso mens longo (<6 mm) e negro un cop maduro.

Usanço :
La flour èi manjadisso. Coume pèr li jaisso, èi pas counseia de manja de grano de vesso, que soun empouisounanto e dounon uno malautié néuroulougico, lou latirisme (presènci d'ODAP).

Port : Grando erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Vicia
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae

Ordre : Fabales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 1 à 1,6 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Mars à juliet

Liò : Champ - Camin - Ermas
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Óurigino Irano-touranienno
Ref. sc. : Vicia segetalis Thuill., 1799 (= Vicia sativa subsp. segetalis (Thuill.) Celak., 1875 )

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Vicia segetalis & Taraxacum officinale

C
C
C
C
R
CC
R
C

Coumpara Vesso(-di-meissoun) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò